Kisah Teladan Asy Syaikh An Najmi Bersama Aidh Al Qarni

KISAH TELADAN ASY SYAIKH AN NAJMI BERSAMA AIDH AL QARNI

Meneladani Kisah Asy Syaikh Ahmad bin Yahya An Najmi rahimahullah Bersama Ahlul Ahwa’

Asy-Syaikh Khalid bin Abdurrahman bin Zaki Al-Mishri meriwayatkan dari Asy-Syaikh Abdul Wahid bin Hadi Thalibi Al-Madkhali hafizhahumallah di awal pelajaran beliau sepulang dari melaksanakan haji tahun 1433 H belum lama ini:

Asy-Syaikh Abdul Wahid berkata: “Kami melaksanakan haji beberapa tahun silam bersama orang tua kita yaitu Asy-Syaikh An-Najmi -Ahmad bin Yahya An-Najmi-, ketika kami sedang di Mina di dalam kemah dan kami berada di dekat Asy-Syaikh An-Najmi -Asy-Syaikh bagi yang tidak mengenalnya, saya katakan; dahulu Asy-Syaikh Ibnu Baz menyebut beliau sebagai mufti wilayah selatan (Arab Saudi -pent) yaitu di Jazan dekat perbatasan negara- ketika kami sedang duduk-duduk, datanglah Aidh Al-Qarni bersama murid-muridnya.

Mereka masuk ke tempat kami lalu Aidh Al-Qarni mencium tangan dan kepala Asy-Syaikh Ahmad serta memuji beliau dengan pujian yang besar.

Dia mengatakan: “Wahai syaikh kami, demi Allah kami mencintai Anda karena Allah. Anda termasuk ulama Ahli Hadits dan Fikih.” -karena memang Asy-Syaikh An-Najmi memiliki perhatian besar di dalam bidang hadits dan fikih, dan beliau menggabungkan dua ilmu ini- Dia memuji Asy-Syaikh dengan pujian yang besar lalu duduk.

Dia berkata kepada beliau: “Wahai syaikh kami, kami memuliakan Anda dan menganggap Anda sebagai Imam, Ahli Fikih, Ulama dan AhliHadits. Tetapi disampaikan kepada saya dari sebagian murid-murid Anda bahwa Anda telah mencela saya.” -Lihat pujian yang besar ini; Muhaddits, Faqih, Imam, Orang tua, Allamah. Maksudnya pujian yang maa syaa Allah-

Maka Asy-Syaikh An-Najmi berkata kepadanya: “Siapa engkau?!”

Dia menjawab: “Saya Aidh Al-Qarni.”

Beliau berkata: “Ya, engkau penulis kitab ini dan itu, engkau yang bicara di kaset ini dan itu?!

Saya telah mendengar ucapanmu dan menurut saya engkau adalah seorang Mubtadi’, menurut saya engkau adalah seorang Mubtadi’.”

Dia membantah: “Wahai Syaikh, demi Allah saya tidak bermaksud demikian, kitab-kitab dan ucapan ini adalah dulu dan saya telah rujuk atau saya akan rujuk.”

Asy-Syaikh menjawab: “Khalash, baiklah, sebagaimana engkau telah menampakkan kebid’ahanmu maka tampakkanlah rujuk dan taubatmu. Jika engkau melakukannya maka engkau terpuji karena menampakkan taubat, sebagaimana kami mencelamu karena engkau menampakkan kesalahanmu dengan terang-terangan.”

Sumber: http://www.sahab.net/forums/index.php?showtopic=133784

********************************

بسم الله الرحمن الرحيم
موقفٌ عظيمٌ للإمام العلامة أحمد بن يحيى النجمي -رحمه الله- في معاملة أهل الأهواء..
(يرويه الشيخ خالد بن عبد الرحمن بن زكي المصري عن الشيخ عبد الواحد بن هادي طالبي المدخلي -حفظهما الله تعالى-)

التفريغ:
«قال [يعني: الشيخ عبد الواحد]: حَجَجْنَا في سَنةٍ من السِّنين ومعنا والدُنا فضيلة الشيخ النَّجمي -أحمد بن يحيى النَّجمي-؛ قال: فجلسنا ونحن في مِنَى في الخيمة ونحن حول الشَّيخ النَّجمي.. (الشيخ النَّجمي لمن لا يعرفه أقول كان الشيخ ابن باز يسمِّيه مفتي الجنوب في جيزان على حدود اليمن) يقول: فجلسنا في الخيمة، فأقبَلَ عائض القرني ومعه طلابُه فدخلوا علينا، فأتى عائض القرني وقبَّلَ يدَ الشيخ أحمد وقبَّلَ رأسَه وأثنى عليه ثناءً عظيماً!! فقال: يا شيخنا والله نحبُّك في الله!!، وأنت من العلماء المحدِّثين الفقهاء!! (لأنَّ الشيخ النَّجمي له عنايةٌ في الحديث والفقه وهو يجمع بين هذين العِلْمَين) قال: وأثنى ثناءً عظيماً على الشَّيخ ثمَّ جلس!! فقال له: يا شيخنا نحن نُجِلُّك ونعتبرك إماماً وفقيهاً وعالماً ومحدِّثاً ولكن يُنْقَلُ إليَّ عن بعض طلابك أنَّك تتكلَّم فيَّ (انظُر إلى هذا الثناء العظيم؛ محدِّث!! وفقيه!! وإمام!! ووالد!! وعلامة!! يعني ما شاء الله) فقال له النَّجميُّ [رحمه الله]: من أنت؟! قال: أنا عائض القرني! قال: نعم! أنت صاحبُ كتاب كذا وكذا وأشرطة كذا وكذا؛ سَمِعتُ كلامك وأنت عندي مبتدع.. وأنت عندي مبتدع. فقال: يا شيخ أنا واللهِ ما قصدتُ و… هذه الكتب وهذا كلامٌ سابقٌ لي ورجعتُ أو سأرجِع… قال: خلاص! خير! كما أظهرتَ بدعتَك أَظْهِر تراجُعَك وتوبَتَك؛ فإذا فعلتَ ذلك نُثني عليك بما أظهرتَ كما جرحناك بما أظهرتَ. اهـ

قال الشيخ خالد بن عبد الرحمن -وفَّقه الله-: فأنا انفعلتُ وفرحتُ؛ بمثلِ هذا يُنْصَرُ الإسلام، بمثلِ هذا بأمثالِ النَّجمي.. فقلتُ في المجلس بعد أن انتهى فضيلة الشيخ عبد الواحد، قلت: النَّجميُّ وَحْشٌ، النَّجميُّ وحشٌ رجل.. فاستصعَبَ الشيخ عبد الواحد الكلمة، فقال: يا شيخ لا تقل هذا! قل أسد.. قلتُ: بل وحش؛ قد قالوا في البخاريِّ -وهو أجلُّ من النَّجميِّ- كبشٌ نطَّاحٌ وأنتم (مش عاوزين) نقول عن النَّجمي وَحْش؛ بل والله وحش.. بمثلِ هذا يُنْصَرُ الإسلام..

لذلك؛ تعيين أهل البدع من أعظم القُرَبِ إلى الله -بشرطٍ- كما قيلَ في الثَّوريِّ: (تكلَّمَ -فيمن تكلَّم فيه- تكلَّمَ في النَّاس ديانةً فقُبِلَ قولُه، وارتفع)»..

[المصدر: (كلمةٌ رائعة للشيخ خالد بن عبد الرحمن بن زكي المصري -حفظه الله تعالى- في أوَّل درسٍ بعد رجوعه من الحج لعام 1433هـ)].

© 1445 / 2024 Forum Salafy Indonesia. All Rights Reserved.
Enable Notifications OK No thanks